น้ำเมา คือสุราและเมรัยอันเป็น
ที่ตั้งแห่งความประมาท.
[287] อภัพพฐาน 5
1. ภิกษุขีณาสพไม่สามารถที่จะแกล้งปลงสัตว์จากชีวิต
2. ภิกษุขีณาสพไม่สามารถที่จะลักทรัพย์อันเป็นส่วนแห่งความ
เป็นขโมย
3. ภิกษุขีณาสพไม่สามารถที่จะเสพเมถุนธรรม
4. ภิกษุขีณาสพไม่สามารถที่จะพูดเท็จทั้งที่รู้อยู่
5. ภิกษุขีณาสพไม่สามารถที่จะกระทำการสั่งสม บริโภคกาม
เหมือนเมื่อครั้งยังเป็นคฤหัสถ์อยู่.
[288] พยสนะ 5
1. ญาติพยสนะ ความฉิบหายแห่งญาติ
2. โภคพยสนะ ความฉิบหายแห่งโภค
3. โรคพยสนะ ความฉิบหายเพราะโรค
4. สีลพยสนะ ความฉิบหายแห่งศีล
5. ทิฏฐิพยสนะ ความฉิบหายแห่งทิฏฐิ. ดูก่อนผู้มีอายุทั้งหลาย เพราะเหตุที่Iญาติฉิบหายก็ดี เพราะเหตุที่โภคะ
ฉิบหายก็ดี เพราะเหตุที่ฉิบหายเพราะโรคก็ดี สัตว์ทั้งหลาย ย่อมจะไม่เข้า
ถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก เบื้องหน้าแต่ตายเพราะกายแตก. แต่เพราะ
เหตุที่ศีลพินาศ หรือเพราะเหตุที่ทิฏฐิพินาศ สัตว์ทั้งหลายย่อมจะเข้าถึง
อบาย ทุคติ วินิบาต นรก เบื้องหน้าแต่ตายเพราะกายแตก.
[289] สัมปทา 5
1. ญาติสัมปทา ความถึงพร้อมด้วยญาติ 2. โภคสัมปทา ความถึงพร้อมด้วยโภคะ
3. อาโรคยสัมปทา ความถึงพร้อมด้วยความไม่มีโรค
4. สีลสัมปทา ความถึงพร้อมด้วยศีล
5. ทิฏฐิสัมปทา ความถึงพร้อมด้วยทิฏฐิ.
ดูก่อนผู้มีอายุทั้งหลาย เพราะเหตุแห่งญาติสัมปทาก็ดี เพราะเหตุ
แห่งโภคสัมปทาก็ดี เพราะเหตุแห่งอาโรคยสัมปทาก็ดี สัตว์ทั้งหลาย ย่อม
จะไม่เข้าถึงสุคติ โลกสวรรค์ เบื้องหน้าแต่ตายเพราะกายแตก. แต่เพราะ
เหตุสีลสัมปทา หรือ เพราะเหตุแห่งทิฏฐสัมปทา สัตว์ทั้งหลายจะเข้าถึง
สุคติโลกสวรรค์ เบื้องหน้าแต่ตายเพราะกายแตก.
[290] โทษแห่งศีลวิบัติ 5
1. ดูก่อนผู้มีอายุทั้งหลาย คนทุศีลมีศีลวิบัติในโลกนี้ ย่อมเข้าถึง
ความเสื่อมแห่งโภคใหญ่ซึ่งมีความประมาทเป็นเหตุ นี้โทษแห่งศีลวิบัติของ
คนทุศีลข้อที่หนึ่ง.
2. เกียรติศัพท์อันเสียหายของคนทุศีลมีศีลวิบัติย่อมระบือไป นี้
โทษแห่งศีลวิบัติของตนทุศีลข้อที่สอง.
3. คนทุศีลมีศีลวิบัติเข้าไปหาบริษัทใด ๆ คือ ขัตติยบริษัท
พราหมณบริษัท คฤหบดีบริษัท หรือสมณบริษัท เป็นผู้ไม่แกล้วกล้า
เป็นคนเก้อเขินเข้าไปหา นี้โทษแห่งศีลวิบัติของคนทุศีลข้อที่สาม.
4. คนทุศีลมีศีลวิบัติย่อมเป็นคนหลงทำกาละ นี้โทษแห่งศีลวิบัติ
ของตนทุศีลข้อที่สี่.
5. คนทุศีลมีศีลวิบัติ ย่อมเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก
เบื้องหน้าแต่ตายเพราะกายแตก นี้โทษแห่งศีลวิบัติขอคนทุศีลข้อที่ห้า.
